A garda e custodia é o deber que exercen os proxenitores sobre os fillos menores de idade e maiores necesitados de especial protección e refírese á obrigación de velar por eles, coidalos e “telos en compañía”. Afecta a todos os pais, independentemente de que exista ou non un matrimonio “xa que supón un deber inherente á condición de proxenitor”.

En parellas, matrimonios separados ou divorciados o réxime de garda e custodia determínase nos procesos de nulidade matrimonial, separación, divorcio ou nas medidas paternofiliales.

Lembra que a garda e custodia é independente da patria potestade, un pai pode non ter a garda e custodia sobre o seu fillo, pero si a patria potestade con todos os dereitos e obrigacións que iso supón.

A patria potestade implica tomar decisións de maior relevancia na vida dos fillos, como a súa educación, o lugar onde van vivir, o sometemento a determinados tratamentos, que relixión van profesar etc., e que deben ser tomadas de forma conxunta por ambos os proxenitores.

A garda e custodia permite tomar decisións unilaterais de pouca importancia que afectan ao día a día sen necesidade de acordalas co outro proxenitor.

Finalmente, pódese perder a garda e custodia mediante decisión xudicial cando os pais prexudiquen o benestar do menor, o seu desenvolvemento vital, desatención nos coidados esenciais, abusos e condutas violentas, vida desorganizada etc., e, en casos moi graves, mesmo a patria potestade.

Só mediante decisión xudicial pódese determinar a perda dá garda e custodia e, en casos moi graves, mesmo a patria potestade.